Strefa zgniotu to specjalnie zaprojektowana część nadwozia samochodu, która ma za zadanie pochłaniać energię kinetyczną powstającą podczas kolizji. Znajduje się głównie na przodzie i tyle pojazdu i jest stworzona w taki sposób, aby deformować się podczas zderzenia, redukując siłę uderzenia, która dociera do kabiny pasażerskiej. To w znacznej mierze poprawia bezpieczeństwo podróżnych, ponieważ zmniejsza ryzyko obrażeń ciała.
Zasada działania strefy zgniotu polega na kontrolowanej deformacji materiału nadwozia, co spowalnia tempo kolizji i redukuje energię, która dociera do klatki bezpieczeństwa, czyli centralnej części samochodu, w której znajdują się pasażerowie. Tym samym kabina pasażerska pozostaje nienaruszona, chroniąc osoby wewnątrz pojazdu.
Strefy zgniotu stały się standardem w nowoczesnych samochodach dzięki pionierom w dziedzinie bezpieczeństwa motoryzacyjnego, takim jak Béla Barényi, który w latach 50. XX wieku pracował nad tym rozwiązaniem w Mercedes-Benz. Pierwszym samochodem w pełni wykorzystującym strefy zgniotu był Mercedes-Benz W111.
Strefy zgniotu stosowane są zarówno w samochodach osobowych, jak i w sportach motorowych, gdzie prędkości i ryzyko kolizji są znacznie większe. W pojazdach wyścigowych specjalne struktury i materiały pozwalają na maksymalizację bezpieczeństwa kierowców.
Strefy zgniotu są jednym z najważniejszych elementów wpływających na bezpieczeństwo współczesnych samochodów, a ich projektowanie i wdrażanie jest ciągle udoskonalane, aby zminimalizować skutki wypadków.